Супстанцата окситцин, позната како „хормон на љубовта“, би можела наскоро да почне да се користи во лекувањето на лицата со анорексија...



Овој „хормон на врзување“ на телото природно се лачи со сексуални односи, за време на породување и доење.

Британски и корејски научници откриле дека окситоцинот значително ја менува неговата склоност кон фиксирање на сликите на намирниците кои не здебелуваат и го отстрануваат „предебелото“ тело во огледалото, сугерирајќи дека овој хормон би можел да се претвори во лек кој ќе им помогне да ја надминат нездравата опседнатост со диета.

Постојат милиони луѓе ширум светот болни од анорексија, вклучувајќи ја секоја 150-та тинејџерка во Велика Британија, што значи дека таа е една од најголемите причини за пореметување на психолошкото здравје на таа возраст. Иако оваа болест најчесто се јавува кај девојките и жените, може да се појави и кај мажите.



Освен проблемите со храна и физичкиот изглед, пациентите кои боледуваат од анорексија често имаат проблеми во социјализација, напнати се и премногу чувствителни на негативни емоции.

Поранешни истражувања покажале дека окситоцинот може да им помогне и на поединечни личности со аутизам, намалувајќи ја нивната напнатост во комуницирањето со другите, како и да ги намали хроничните болки.