Оние кои ги задржуваат негативните емоции во себе, покажуваат симптоми на физички заболувања, додека оние кои се впуштаат во расправа имаат ниско ниво на хормонот на стрес и не чувствуваат никакви тегоби...

Луѓето кои не бегаат од расправа туку ги изразуваат лутината и бесот, се поздрави од оние кои бесот го потискаат и се повлекуваат од конфликтот, тврдат истражувачите од Институтот за друштвени истражувања при Универзитетот Мичиген.

До овој заклучок, истражувачите дошле анализирајки ги податоците од 1 842 лица од 33 до 84 години.

Испитаниците кои чувствувале тензија и биле преплавени со негативни емоции кои ги задржувале во себе покажувале симптоми на физичка болка, од болка за сериозни здраствени проблеми.

За разлика од нив, испитаниците кои, да кажаме, се впуштале во расправа предпладне, после пладне чувствувале апсолутен мир, без ниту еден вознемирувачки симптом.

Нивото на кортизол, хормонот на стрес, кај нив бил на ниско ниво, во однос на испитаниците кои се задржувале во себе. Затоа др Кара Бирдит, раководител на истражувачкиот тим, советува дека ниету еден конфликт не се гуши, туку со расправа се доаѓа до решение, без оглед на тоа дали станува збор за несогласување со директор, сопружник, деца, или некој друг.