Очите се поважни од ушите за перцепција на говорот, докажаа американските биолози. Резултатите од нивното истражување се објавени во списанието PLoS One...

Елиот Смит од Универзитетот на Јута во Солт Лејк - - Сити и неговите колеги стигнале до овој заклучок, обидувајќи се да ги откријат ефектите, откриен пред околу 50 години од шкотскиот психолог Хари Макгерк. Тогаш е забележано дека човекот почнува да се потпира на визуелната перцепција на информации во случаите, кога звукот и сликата на ТВ екранот не се совпаѓаат.

Авторите на статијата го потврдиле постоењето на овој феномен и го нашле механизмот за неговата појава, следејќи ја активноста на мозокот на четворица волонтери епилептици, во черепот на кои биле поставени електроди. За време на експериментот научниците им покажале на учесниците видео во кои човек произнел еден слог.

Некои од овие извадоци беа озвучени, но звукот не одговарал на сликата. Откако го виделе видеото биолозите ги прашале учесниците, што чуле, и ги анализирале импулсите дојдени од слушните центри и видот.

Се покажало дека нервниот систем на волонтерите почнала да се потпира исклучиво на визуелната перцепција на информациите во случаите кога сликата не се совпаѓаат со звукот .

"Ние за првпат успеавме да ги контактираме сигналите во слушниот центар на мозокот со оние кои човекот ги слушал во случаите кога неговите очи го "измамиле". Ние откривме дека видот навистина влијае врз работата на овој дел од мозокот и ја менува перцепцијата на реалноста, кај оваа илузија не е можно да биде отклучен. Луѓето мислат дека меѓу перцепцијата и реалниот свет има тесна корелација, што често не секогаш е така" , заклучил Смит.