Најновите истражувања ни кажуваат дека, скришните и балансирани чекори на мачките кои се познати по своите движења, се резултат на потрошената потенцијална енергија која не е поврзана со движењето на телото туку со неговата положба и готовност за акција. „Откривме дека е многу едноставно гледајќи низ стазите на еволуцијата, затоа што постојат животни на кои им е потребно поголемо количество на енергија и помала готовност“- изјави антропологот Daniel Shmitt. „Кога десното стапало ја допира земјата, десниот колк се издигнува и нашата лева нога стои исправено. Нашиот колк ја достигнува највисоката точка пред да појде надолу. На највисоката точка целата потенцијална енергија е претворена во кинетичка, така што кинетичката енергија ја движи левата нога што укажува на кружење на конвертираната енергија“-изјави Kristin Bishop-член на тимот. Додека кај мачките не е така. Тие се движат на мало растојание од земјината површина, а движењата на предниот и задниот дел се одбиваат едни со други.