Доктор Пол Вам Слембрук тврди дека ако имате сини или зелени очи, тие всушност ја немаат таа боја...



Нивната боја е структурирана, како резултат на интересна физика. Обоениот дел од окото се состои од два дела - епител во позадина и предни строми. Епителот е изграден од само два слоја на клетки кои содржат црно-кафеави пигменти, а стромата е изградена од безброј колегени влакна.

Понекогаш во стромите има поголема количина на пигмент - меланин, а понекогаш го нема. Токму таа количина на меланин влијае врз тоа каква боја ни се очите.



На пример, кафеавите очи имаат најголема концентрација на меланин во стромите, кои апсорбираат голема количина на светлост, која поминува преку колагените наслаги, давајќи му на окото темна боја.

Зелените очи имаат помала количина на меланин и апсорбираат помалку светлост. Значи, дел од светлост не се апсорбира, туку со помош на ткн. „тиндалов ефект“, се рефлектира и создава сина боја. Комбинацијата од апсорбирана кафеава и неапсорбирана сина светлост, му даваат сина боја на окото.



Најубави се сините очи кои содржат многу малку меланин, па речиси сета светлост која влегува во окото, се рефлектира назад во атмосферата како резултат на „тиндаловиот ефект“.

Најинтересната работа е што сините очи всушност немаат постојана боја, туку таа зависи од количината на достапна светлост во моментот кога ќе го погледнете окото.