Феноменот кој им е познат на родителите ширум светот, дете во тинејџерски години со кое не може да се „излезе на крај“, доби научно објаснување. Мозокот во развој на тој начин се бори со стравовите, велат научниците.

Нова научна студија покажала дека е тешко да се „исклучат“ ставовите кои ги мачат тинејџерите, што објаснува зошто во тие години кај младите често се развиваат анксиозни стравови, па дури и депресија.

На таа возраст мозокот интензивно се развива, а тинејџерите поради тоа тешко се носат со она што го доживуваат како закана, па реакцијата на ситуацијата во која се чувствуваат загрозено останува активна и откако „опасноста“ веќе не се заканува, покажала студија спроведена на медицинскиот факултет Корнел.

Научнциите заклучиле дека кај тинејџерите способноста да ја потиснат емоционалната реакција на нешто што го доживуваат како „закана“ е намалена, што објаснува зошто младите во тие години често се вознемирени и нервозни.

За време на експериментот, група волонтери, деца, адолесценти и возрасни, имале слушалки и уреди со кои се мери потењето, а потоа на мониторите се емитувани низа жолти и сини квадрати, од кои некои биле поврзани со крајно непријатен звук. Да кажеме, во 50% од случаите, синиот квадрат доаѓал во пар со неподнослив звук.

Ако испитаниците се плашеле, регистрирано е зголемено потење. На истата група испитаници ден подоцна повторно им се прикажувани низа квадрати, но овој пат без попратен звучен ефект.

Излегло дека тинејџерите и за време на повторениот експеримент реагираат со страв, без оглед на тоа што звукот го нема. За разлика од нив, помладите деца и возрасните личности другиот ден реагирале вообичаено, во складот со фактот што сликите им се покажувани во тишина.

Психолозите се надеваат дека оваа откритие ќе допринесе во подобро разбирање на стравовите во тинејџерскиот период, што би можело да им помогне на младите кои во тие години страдаат од сериозни анксиозни пореметувања.