Кај тинејџерите може да дојде до големи промени во нивото на интелигенцијата за време на неколку години, и на подобро, и на полошо, што е последица од промената на структурата на мозокот, а не од делувањето на хормоните, утврдиле професионалците од Лондонскиот универзитетски факултет...
Со ова се става под знак прашање целта од тестирањето на коефициентот на интелигенција (IQ) за време на првите години од школувањето, на основа на кој понекогаш се одредуваат опциите во образованието и идната кариера на детето.
Британскиот тим во 2004 година ја тестирал интелигенцијата на 33 тинејџери на возраст од 12 до 16 години. Користени се стандардните тестови за мерење на „вербалниот IQ“ (јазични и аритметички способности, општо знаење и меморија) и „невербалниот IQ“ (во кој спаѓа идентификацијата на недостасувачки делови од слики, решавање визуелни загатки...)
Тестираните тинејџери во таа прилика биле подложени и на снимање на мозокот со помош на магнетна резонанса (MRI скенер), со кој се добива тридимензионален приказ на тој орган.
Второто тестирање на оваа група тинејџери е извршено во текот на 2007 и 2008 година, при што е воочено дека IQ во тој период кај некои испитаници е зголемен или намален и до 20 поени.
MRI снимките покажале дека во периодот меѓу двете снимања дошло до големи промени во структурата на мозокот на некои испитаници.
При тоа е утврдено дека зголемените вербални интелигенции се проследени со поголема густина на сивата маса во левата хемисфера, делот од мозокот кој е одговорен за говор.
Порастот на невербалната интелигенција бил проследен со зголемување на сивата маса во делот на мозокот кој се вика церебелум и е во врска со движењето на рецете. При тоа, зголемувањето на една интелигенција не е значи дека е зголемена и друга интелигенција, утврдил лондонскиот тим.
Професионалците утврдиле недвосмислена врска меѓу резултатите на тестовите за интелигенција и тогашната состојба на структурата на мозокот на испитаниците.
Некои порани истражувања укажале дека стуктурата на мозокот може значително да се менува и во возрасно доба.
На пример, за време на тестирањето на лондонските таксисти утврдено е дека делот од мозокот познат како хипокампус им е натпросечно голем, а тој е од клучна важност за навигација и помнење.
Кети Прајс, професорка од универзитетот истакнува дека се поставува прашањето дали нивото на интелигенција се менува за време на возрасното доба, доколку се менува и структурата на мозокот: „Одговорот на тоа прашање е потврден“, вели Прајс.
Меѓутоа, уште не е јасно дали евентуалните промени во IQ во возрасно доба се последици на раниот или касниот развој и дали во нив образованието игра некоја улога.
Професорката Прајс истакнува дека кај децата е најважно по тестот на интелигенција да „не се отпишат“ прерано оние кои слабо поминале, затоа што нивниот IQ за неколку години може значително да се поправи.
