Зошто не можеме да останеме засекогаш во оној прекрасен период на вљубеност? Според некој експерти тоа биолошки е невозможно - природната љубовна хемија испарува по 18 месеци...

Кога сме вљубени, мозокот произведува серија опијни хемијски состојки вели британскиот сексолог Сара Литвиноф. Одличниот секс (честиот) го поддржува лачењето на хормони. По 18 месеци, сепак, кога саботната вечер ќе ја загуби својата привлечност, опојните хемиски состојки испаруваат и исчезнува чувството на влюбеност.

Најсилната хемиска состојка е фенилетиламин. Хормонот окситоцин предизвикува импулси на нежност. Научниците веруваат дека токму овој хормон е виновен за потребата од толку многу прегратки на почетокот на врската, пишува од своја страна Трејси Кокс во својата книга "Жешка врски ".

Како и секој дрога - колку подолго ја користиме, толку позависни стануваме, така и со љубовта - колку е посвежа толку хемиските состојки се посилни. Тоа можеби објаснува, зошто љубовниците преминуваат од врска во врска. Тие се зависни од еуфоријата, која е најсилна на почетокот. Ако издржите 18 месеци телото ќе ве награди со уште една доза. Тогаш се создава ендорфин, состојките што изумираат кои не тераат да чувствуваме топлина, смиреност, задоволство. Ова е фазата кога најмногу и веруваме на чувства - и биолошки и физички (ова е и објаснувањето зошто паровите се венчаат по две години врска и имаат најмала веројатност за да стигнат развод).

Заклучокот е колку подолго остануваме со партнерот и колку сме посреќни, толку повеќе ендорфин излачуваме, велат експертите.