Градот Нориљск во Русија е изолиран, загаден и многу студен, во кој владее мизерија и насилство...



Неверојатна е информацијата што ова место е богато и затоа се уште опстанува. Нориљск се наоѓа на 400 километри северно од Арктичкиот круг, и ги поседува најголемите наоѓалишта на никел, бакар и паладиум во светот. Затворениците од Гулаг почнале да работата на проширување на ова сибирско населено место од 1935 година и во текот на наредните 20 години, 500.000 робови учествувале во неговата изградба. Илјадници од нив ги изгубиле своите животи.

Поради неговата локација, Нориљск е уште повеќе изолиран од другите сибирски градови, без копнена поврзаност со остатокот на светот. Надвор од нивното населено место патуваат само преку воздух и вода, кога навигацијата функционира. Временските услови во Нориљск се екстремно тешки, многу е студено, со негативна средна годишна температура, силни ветрови и сиви облаци во текот на целата година. Населението ретко гледа сонце, затоа и луѓето се често депримирани и нерасположени.



Студениот период во градот трае 280 дена, а 130 дена има снежни бури. Просечна годишна температура овде е -10 степени Целзиусови, а во текот на зимата е -55 степени. Два месеца има поларна ноќ, кога сите 175,300 луѓе живеат во апсолутен мрак, а снег има од 8-9 месеци во годината.

Главен проблем во Нориљск е загадувањето. Богатото наоѓалиште на никел во тоа подрачје е одговорно за 1% од вкупната светска емисија на сулфур диоксид и затоа растителниот свет не може да опстане. Таму постои огромен простор, каде не може да опстане ниту едно стебло. Најблиското стебло пораснало на 48 километри далечина од градот.