Момчето што секој ден одеше на факултет, патем се среќаваше различни ситуации...



Прво водата течеше напразно додека во близина имаше саксија со исушено цвеќе, потоа мајката и ќерката што питачат, потоа жената што секој ден во исто време има помош за да ја турне својата количка, итн.

Момчето не се мислеше и помагаше на сите, со се што имаше, со сета сила што ја има. Замислете, тоа малку за него е многу за другите и на крај тој беше исполнет со среќа што им се најде на другите. Поентата е што богатството ни помага за да се усреќиме, но кога не правиме добри дела, бадија сме успешни. Секогаш помагајте, ќе се чувствувате среќни што сте корисни некому, а себеси најпрво.