Живеел стар и мудар самурај, имал група ученици коишто ги обучувал со мудрости и воени вештини...



Еден ден, за време на обуката, дошол младиот воин, познат по својата ароганција. Неговата омилена тактика била провокација: го навредувал соперникот и го губел трпението, но во бесот правел грешки и ја губел борбата. Така се случило и овој пат: воинот кажал неколку навреди почнал да ја набљудува реакцијата на стариот самурај. Старецот продолжил мирно со своето предавање.

Ова го направил неколку пати и кога самурајот не реагирал ниту трет пат, младиот воин си заминал лут од предавањата. Останатите учесници внимателно ја набљудувале ситуацијата и после заминувањето на воинот, еден од нив прашал: „Учителе, зошто ги толериравте неговите напади и навреди? Требаше да го предизвикате на борба!“.

Мудриот самурај одговорил: „Кога некој ќе ви донесе подарок, а вие не го прифатите, каде ќе заврши подарокот?“.

„Кај својот сопственик“, одговориле учениците.

Истото важи и за љубомората, омразата, навредите и злобата