Дали досега размислувавте дека звукот на бакнежот може да се напише и поинаку од „цмок“...



На англиски јазик постојат неколку начини за да се опише звукот на бакнежот, на пример: "Muah", "smack", "XXX". Сите овие зборови претставуваат ономатопеја на бакнежот, но ниту една не го имитира вистинскиот звук. Другите јазици имаат ист проблем. На тајландски е "chap" , на германски "shmac", на грчки "mac-muc", на малезиски "um-ma", на јапонски "chu".

Ако ги прашате експертите, лингвистите, вистинскиот звук на бакнежот треба да го претставува звукот што се јавува при вдишувањето на воздух преку затворена уста. Според нив, звукот на бакнежот е технички билијабилен клик на јазикот кој се навлекува. "Билијабилен" - затоа што учествуваат двете усни, "јазикот кој се навлекува", затоа што земањето на воздух се предизвикува поради падот на притисокот во устата, која настанува поради позицијата на јазиците, кој како да вшмукува воздух, а "кликот" е како звук за опуштање.

Меѓународната фонетска азбука, иам стандард кој ги претставува гласовите на сите светски јазици, има симбол за звук (кој постои во сродните африкански јазици - kx'a), а тој симбол е големата буква „О“, со точка на средина.